بازار جهانی روغن خام سویا  همچنان با محدودیت  نسبی در عرضه روبه‌روست.

بازار جهانی روغن خام سویا  همچنان با محدودیت  نسبی در عرضه روبه‌روست.
این وضعیت در حالی شکل گرفته که دسترسی به دانه سویا به‌طور کلی مطلوب است، اما بخش قابل‌توجهی از روغن تولیدی در کشورهای اصلی تولیدکننده جذب مصرف داخلی (به‌ویژه در حوزه سوخت‌های زیستی) می‌شود.
در ایالات متحده، مصرف روغن سویا برای تولید بیودیزل در اواخر فصل ۲۰۲۴/۲۵ اندکی کاهش  یافت، اما این افت تا حد زیادی با افزایش مصرف غذایی و صنعتی جبران شد و تعادل بازار را حفظ کرد.
در آمریکای جنوبی نیز مجموع روغن كشى و صادرات خالص سویا از ماه آگوست تا اکتبر بیش از ۹ میلیون تن نسبت به سال قبل افزایش یافت که عمدتاً ناشی از رشد فعالیت در آرژانتین و برزیل بود. با این حال، انتظار می‌رود عرضه صادراتی روغن سویا از این منطقه در ماه‌های ابتدایی سال آينده ميلادى به‌صورت فصلی محدودتر شود. در همین حال، صادرات روغن سویای آرژانتین به بالاترین سطح خود در حدود سه سال اخیر رسیده، اما چشم‌انداز تولید و عرضه صادراتی در ادامه فصل، تحت تأثیر تقاضای قوی داخلی و کاهش تعهدات فروش آتی، با محدودیت بیشتری مواجه خواهد بود.
از منظر تقاضا، جایگاه رقابتی روغن خام سویا در میان روغن‌های نباتی حفظ شده است. کمبود مداوم روغن آفتابگردان در منطقه دریای سیاه و روند کند بهبود صادرات روغن پالم، موجب تقویت مزیت نسبی و اختلاف قیمتی روغن سویا نسبت به سایر روغن‌ها شده است.
صادرات جهانی روغن پالم از ابتداء سال جارى ميلادى تا ماه اکتبر به حدود ۳۶ میلیون تن رسید که هرچند نسبت به سال قبل افزایش نشان می‌دهد، اما همچنان پایین‌تر از سطوح سال ۲۰۲۳ است و فشار نزولی معناداری بر بازار روغن سویا ایجاد نکرده است. در این میان، تقاضای وارداتی (به‌ویژه از سوی هند) پایدار باقی مانده و واردات روغن سویا از مبادی غیرِ آمریکای جنوبی طی ده ماه نخست سال تقریباً به ٨٠٠ هزار تن رسیده که نشان‌دهنده تنوع‌بخشی منابع تأمین است.
در مجموع، چشم‌انداز بنیادین بازار، حاکی از حمایت قیمتی پایدار برای روغن سویاست و انتظار می‌رود این محصول در مقایسه با سایر روغن‌های نباتی، در کوتاه‌مدت و میان‌مدت عملکرد باثبات‌تری داشته باشد؛ در حالی که تحولات بازار انرژی، سیاست‌های بیودیزل و شرایط آب‌وهوایی  آمریکای جنوبی همچنان محرک‌های اصلی جهت‌دهی قیمت‌ها خواهند بود.
نمودار زير، نشان می‌دهد که صادرات خالص روغن سویای برزیل معمولاً در بازه مارس تا اوت به اوج  می‌رسد و سپس در دوره سپتامبر تا نوامبر افت  محسوسی را تجربه می‌کند؛ الگویی که با تمرکز مصرف داخلی و افزایش تقاضای بخش بیودیزل هم‌خوانی دارد.
در فصل ۲۰۲۴/۲۵ افت صادرات در نیمه دوم سال برجسته‌تر است که بیانگر جذب بیشتر روغن سویا در بازار داخلی و کاهش عرضه قابل‌صادرات نسبت به سال‌های قبل است.